HIEP HIEP HOERA!!! EEN BAAN VOOR JELMER KOOLSTRA!!!

Jawel dames en heren,

enals anesthesiemedewerker welteverstaan!Gisteren kregen wehet goede nieuws en we waren heel erg blij! Het is een prive-ziekenhuis metveel plastische operaties, je kan je voorstellen dat de grapjes wel weer over de tafel vlogen. Maandag kan ie beginnen en hij zei vanmorgen dat ie het wel spannend vind: Jelmer die zegt dat ie iets spannend vind

. Nou ja, we hebben weer alles meezitten, erg he? Een leukhuisje enwerk voor twee binnen 6 weken, we vinden onszelf geluksvogels!

Ondertussen zitik nog gezellig tussen de oudjes! Je maakt er elke dag welweer wat mee. Afgelopen zondag heb ik nog een hele goede indruk gemaakt in een verpleeghuis net buiten de stad

. Ze communiceren daar metwalkie talkies. Het spreekgedeelte zat in mijn broekzak en de knopwas ingedrukt doordat ik zat, iedereen kon dus alles horen zonder dat ik het wist. Ik was een bewoner etenaan het geven en er was een liedje van de beatles op,je raad het al! Ik heb het hele liedje uitgezongen en een half uur later vroeg een collega ofik een beatles fan ben! Ik krijg het weer warm als ik dit opschrijf! Kon er ook wel om lachen enJelmer helemaal.

We hebben trouwens behoorlijk noodweer gehad de afgelopen dagen! Het regende, het regende en het bleef regenen, ongelooflijk. Het water stroomde door de straten. Ik ging met slippers aannaar het werk, het water stond me tot aan de enkels!Er waren flink wat overstromingen, maar we zijn er goed vanaf gekomen.

Vorige week zijn we vier dagen weg geweest. Sander en Rebecca en de kinderen hadden een huisje gehuurd in Yamba, vier uur rijden van Brisbane. We zijn daar heen geweest. Mooi!!! We hebben wilde kangoeroes gezien, dolfijnen, pelikanen en felgekleurde papegaaien! Jelmer en Sander hebben lekker gevist en we hebben gezwommen, was echt leuk!

Iedereen een gezellig weekend en tot de volgende keer!

Bis balt, Jel en El

Vier weken en nog geen levende kangaroe, hoe bestaat het.....

Ondertussen zijn jullie aan het genieten van de eerste zonnige weken, wel drie weken lang hoorden we! Super!

Toen we aankwamen op het vliegveld werden we opgehaald door Kieran, een meisje die we haddenontmoet in Vietnam. Nadat de douane werkelijk alles,maar dan ook alles ondersteboven had gehaald (tot en met vies ondergoed en versleten, stinkende schoenen aan toe), konden we onze eerste stappen in Australie gaan zetten. Het land van de barbeques, rugby en zon, veel zon.We gingen ontbijten en bijkletsen en daarna zette Kieran ons afom vervolgensmet de trein naar Brisbane tereizen. Daar aangekomengingen we naar het Guesthouse 'chill backpackers'waar Sander de scepter zwaait. Sanderis een vriend die Jelmer heeft leren kennen toen hij een aantal jaren geleden een jaar rondtrok in Australie. In die tijd ontmoette Sander Rebecca (zij is een Australische dame). Zij zijn getrouwd en hebben twee kinderen: Stelle en Jayden, 2,5 en 6 maanden. Al die tijd is er contact geweest en hebben er ook wat ontmoetingen plaats gevonden (ook met nog een paar andere mensen, 1 uit Duitsland en 2 uit Ierland). En als je van plan bent een tijdje in Brisbane te gaan wonen, dan is het heel erg fijn dat je zulke aardige mensen kent. We hebben er een week gelogeerd en ze hebben ons werkelijk met alles geholpen, we voelden ons erg welkom. Na een week hadden we een appartementje gevonden in een leuke buurt en we konden veel spullen van Sander en Rebecca meenemen die zij niet meer gebruikten (een bed, een tafel met stoelen enz.). Het huisje is nu bijna een 'echt' huisje, er moeten nog wat foto's van thuis aan de muur, maar het voelt al erg gezellig. Als je de foto's ziet de jelmer heeft geplaatst; wij hebben de onderkant van dit huis met een grote wilde achtertuin waar je kan barbequen. Het huisje heeft grote witte klapdeuren die naar de tuin toe leiden. Boven ons wonen vier jonge meiden, twee studeren en twee werken. Ik heb er even een kopje thee gedronken (ik dacht gelijk maar even de hand schudden daarboven) en ze zijn hardstikke aardig. Ze houden van een feestje, maar daar is niks mee. Jelmer en ik zijndaar natuurlijk niet zo in thuis

.

De afgelopen vier weken zijn we erg druk geweest met settelen en werk zoeken en formulieren invullen, veel formulieren. Nee mensen, Nederland is nog niet zo bureaucratisch. Samengevat resultaat na vier weken:

-een huisje

-twee australische bankrekeningen

-twee australische mobieltjes

-internet

-werk voor Ellenals nurse assistant in de ouderenzorgvia een uitzendbureau

-waarschijnlijk gaat Jelmer als construction worker aande slag in de bouw

Beide baantjes verdienen goed en we zijn bereid alles te doen,it pays the bills! Bovendien heb ik er wel plezier in mijn oude werk in de ouderenzorg weer een tijdje te doen. Waarom zijn we niet aan het werk als operatie assistent en anesthesiemedewerker vraagt iedereen zich af? Dat kost geld, tijd en geregel, het is heel wat moeilijker je te registreren dan we dachten. Maar we gaan het wel proberen! Die niet waagt die niet wint! Mocht het niet lukken, dan blijven we gewoon ander werk doen, geen probleem. 25 juli ga ik een talentest doen op academisch niveau

.En dan te bedenken dat ik, toen ik het in Nederland opzocht, dacht dat een engelse vertaling van mijn registratie in Nederland voldoende zou zijn! Vind het nog wel grappig even te benoemen dat Jelmer bijna aan het werk was als sales assistant, hij was al aangenomen. Strak in het pak op sollicitatie! Maar het depressieve vooruitzichtom dag na dag langs winkels te gaan om dingen te verkopen, tjah, hij heeft er voor bedankt. Liever wat praktisch, dan het commerciele circuit! Ieder zijn gebied. UIteindelijk zijn we hier om dat we het leuk vinden en dat willen we graag zo houden! Zodra dat niet meer zo is, moet er snel een ander plan worden gemaakt!

We zijn ook al naar onze eerste rugbywedstrijd geweest met Sander, dat was superleuk! Na wat uitleg over de spelregels zat ik er helemaal in (Jelmer wist al precies hoe het werkte). Verder hebben we wat dingen bekeken in de stad. Brisbane is echt een hele leuke stad. Veel parken en gezellige relax plekken. Een nagebouwd strand waar je kan zwemmen (gratis entree) met uitzicht op de rivier en skyline van Brisbane. Je kan er gratis gebruik maken van barbeques en er zitten gezellige koffietentjes. Verder is het winkelcircuit ook heeeeel aantrekkelijk. Mochten er aardig wat centjes binnenkomen dan ben ik daar ook nog wel te vinden. We hebben gezellig gepicknikt (of laag bie de grond vretten, hoe zeg je dat in het fries?) met onze vrienden en zijn een dagje op stap geweest naar Byronbay, het hippie walhalla. Afgelopen weekend was Kieran (die vriendin van Vietnam) bij ons logeren. We hebben de buurt een beetje verkend, hardstikke leuk! Heel veel gezellige restaurantjes en barretjes! Wel de eerste en laatste keer dat ik rode wijn drink met op stap gaan trouwens...

De resterende tijd kan je mijal zwetend in Brisbane rond zien rennen om de juiste bus te pakkente krijgen naar een of ander zorgtehuis en kanje Jelmer rond zien lopen in pak met een stapel papieren.

Lieve mensen, dit verhaal is geloof ik wel een redelijke weergave van de afgelopen vier weken, veel leesplezier en tot snel!

Liefs Jel en El

p.s: We zijn insekten tegengekomen die je in je ergste nachtmerries niet wil ontmoeten!

Dag Azie, we zullen je missen!!!

We hebben nog even flink genoten van Kuala Lumpur. Bepakt met nieuwe kleren (veel goedkoper hier) en cadeautjes, stappen wij morgenavond het vliegtuig in. Heel vreemd om weg te gaan.... We zullen de vrijheid en niet weten waar je de volgende dag terechtkomt erg missen. Eigenlijk wou ik gister al schrijven, maar die nacht ervoor zijn we tot in de late uurtjes ons bed uit getrild door keiharde muziek, we sliepen boven een discotheek. Ik was zo chagerijnig dat Jelmer 'pas op, levensgevaarlijk' op mijn voorhoofd wou zetten. We hebben nu een verdieping hoger een kamer gekregen, wat hebben wij lekker geslapen vannacht!!! Ik heb nog iets vreselijks doms gezegd gister. Zo dom, dat ik het bijna niet durf te schrijven. Maar ik gun de lezer een lolletje. Kuala Lumpur staat bekend om de 'Petronas (Twin) towers', dus die gingen we gister bekijken. We kwamen vanuit een richting gelopen dat de ene toren precies achter de andere zat. Toen zei ik; Hey Jelmer, het waren er toch twee?

Azie was geweldig!!! Hieronder wat feiten en meningen. (Jelmer heeft wat dingen uitgerekend toen hij zich verveelde in de bus.)

-We hebben in totaal 270 uur in de bus gezeten.

-We hebben in totaal 27 uur in de trein gezeten.

-We hebben in totaal 53 uur met de boot gevaren

-We hebben in totaal 23 uur in het vliegtuig gezeten.

-We hebben in totaal 66 slaapplekken gehad. (hostels, hotels, bungelows, guesthouses, boten)

De wegen waren in Brunei, Singapore en Maleisie het best en in de Filipijnen het slechtst.

Hele mooie plekjes:

-Tioman Island (Maleisie)

-Perhentian Island (Maleisie)

-Halong bay (Vietnam)

-Angkor Wat (Cambodja)

-Rijstvelden Noord-Filipijnen

-In en om Luang Prabang (Laos)

-Chiang Mai (Thailand)

Hele mooie ervaringen:

-alle plekjes die hierboven staan zien

-zwemmen met de whalesharks (Filipijnen)

-alle duiken die we gemaakt hebben+ snorkelen (en dat zijn er veel!)

-klimmen mount Kinabalu (Borneo)

-oerang oetangs zien (Borneo)

-kayaken door Laos

-motor rijden, vooral de rit in zuid-Cambodja

-full moon party (Thailand)

-nieuwjaar op het strand (Thailand)

-onze verjaardagen op het strand (Maleisie)

-alle mensen die we mochten ontmoeten en waarmee we gereist hebben, dat was heel erg leuk!

-alle reacties en mailtjes uit Nederland en buitenland (erg leuk)

-tubing in Vang Vieng (Laos)

Wij denken dat Cambodja en de Filipijnen wel de armste landen waren. Dit was soms wel moeilijk om te zien. Kleine kinderen die bedelen, kartonnen huisjes of helemaal niets. Maleisie is denken wij het rijkste land. Oeps, dit klopt niet, Brunei is met stip het rijkste land!!! En Singapore op de tweede plaats.

We hebben overal lekker gegeten, maar Thailand staat op nummer 1, errug lekker!!! We hebben onze spicy-level goed opgevoerd!!! In heel Azie is veel lekker vers zee-eten te krijgen, hmmmmmmmm!

De mensen waren overal heel vriendelijk, we kunnen dan ook echt niet een land kiezen. De mooiste mensen waren vinden wij de Filipijnen, hier wonen hele mooie mensen.

Wat we echt zullen missen:

-De vrijheid en het spontane

-Het rommelige, niet alles is perfect en heel en zuiver. Als er bijvoorbeeld een bandje speelt, kan het rustig zo zijn dat de zanger echt verschrikkelijk vals zingt! Alles is niet met regeltjes en geordent (dit kan trouwens ook irritant zijn, eerlijk is eerlijk).

-Het eten.

-Dat alles zo goedkoop is.

-Elkaar (hihi, weer een heel ander ritme straks).

Wat we echt niet zullen missen:

-Als het je voor de zoveelste keer niet lukt om je verstaanbaar te maken

-Het gerochel en gespuug

-De hygiene op bepaalde plekken

-Kakkerlakken (ik hoor net van Jelmer dat je die in Australie ook hebt, dus.......)

-Jelmer zegt dat hij vooral niet zal missen dat ik overal waar we slapen het lekkerste kussen in pik.

Nu hebben we toch een behoorlijke samenvatting gemaakt. We hebben echt super genoten van de afgelopen 6 maanden en heel veel lol gehad (zie de foto's). We hopen dat jullie plezier hebben gehad in het lezen van de verhalen. AUSTRALIE HERE WE COME...............

Jel en El

zon, strand, zee en kwallebeten!!!

Uit betrouwbare bron hebben wij vernomen dat de zon zich heeft laten zien in Nederland!!! Het zou niet heel lang hebben geduurd, maar toch............. Wonderbaarlijk............. Er is trouwens iemand die boodschappen schrijft met als afzender: de allerknapste zwager... Wij maar denken en denken......Maar voor zover wij weten heeft Inge geen vriend.... Nou ja, we komen er nog wel achter wie dit is. Het is vast dezelfde figuur die het errug grappige half engelse bericht heeft achtergelaten na het nieuws van onze gestolentelefoon....

Dit heeft ons emotioneel diep geraakt.

Ondertussen denken jullie natuurlijk dat wij nog steeds stoere reisavonturen beleven.Bungeejumpen, vechten met krokodillen........... Niets van dit alles is waar. Onze reis lijkt de laatstetwee weken op eenzeer langgerekte strandvakantie. Of wij dit erg vinden? Neuh! Terug in Maleisie zijn we naar Perhentian Island(Longbeach) gaan reizen, ik denk dat dit het mooiste strand is dat we hebben gezien. Het strand was witter dan wit en het water megahelder! We hebben er gesnorkeld en gedoken, erg mooi!Er was een nederlands stel, Gijs en Karlijn, die we daar hebben ontmoet. Dit was heel gezellig, zeker gezien het feit dat dit eiland errug stil en rustig was. We hebben tijdens onze reis weinig tot geen nederlandse mensen ontmoet, dus het was leuk weer met andere mensen in het nederlands te kletsen. Na deze behoorlijk lange stop zijn we naar Langkawi toegereist. Een wat groter, drukker eiland. We hebben hier genoten van het strand, het huren van een motor en we hebben hier mijn 28everjaardag gevierd. Een verjaardag om niet meer te vergeten. Jelmer heeft gezongen 's morgens en ik heb oorbellen en een geurtje gekregen! Ben flink in het zonnetje gezet! Bedankt voor alle felicitaties, heel erg leuk! We zijn eerst naar een heel groot aquarium geweest met allerlei soorten vissen, schildpadden en zelfs pinguins. 's middags hebben we een paar uur gezwommen en s' avonds gegrilde vis en garnalen gegeten! Daarna nog wat biertjes op het strand gedronken. Jelmer is trouwens gebeten door een enorme kwal op de dag dat onze telefoon werd gestolen. Niet geheel pijnloos, maar hij heeft het overleeft!

Nu zijn we aangekomen in Georgetown en we zijn helemaal klaar om naar Kuala Lumpur te rijden morgen om onze laatste dagen door te brengen! Bijna................ Het is hier zo ontzettend warm dat Jelmer en ik hele hippe hoedjes hebben aangeschaft tegen de zon

. Dan is nu het punt gekomen dat we Azie af gaan sluiten. Dit gebeurd natuurlijk niet zonder een afsluitend verhaal. Misschien straks nog, misschien in Kuala Lumpur, maar................wordt vervolgd,

Bis balt, Jel en el

Telefoon gestolen!

Even een kort berichtje van ons:

Onzetelefoon is gestolen op hetstrand.Mocht je ons nummer bellen en je krijgt een figuur aan de telefoon dieje niet kent:zeg em maar flink de waarheid, hij kan waarschijnlijk toch geennederlands

. We zijn pas weer telefonisch bereikbaar over een dikke week in Australie.

Bis Balt, Jel en El

Rijst op de world heritage lijst en de grootste vis ter wereld!!!

En toen was het al weer begin maart. Nog even volhouden in het winterse weer mensen, de zon is alweer onderweg naar jullie!!! (Hopenlijk over een paar maanden, heh heh!)Nog een maandje en dan staat aussie voor de deur, niet te geloven dat het al zo ver is. Het afgelopen half jaar is zo snel gegaan. We hebben allebei heel veel zin in Australie. Niet meer uit je tas leven, gewoon een eigen plekje hebben en....... thuis op je eigen w.c kunnen zitten

. Soms hebben we wel een moment dat we denken, goh, dat is echt niet verkeerd. Ik ben vandaag bijvoorbeeld met backpack en al op straatin de vuilnis uitgegleden en Jelmer heeft me overeind moeten tillen, door het gewicht van de backpack kwam ik niet meer overeind, hilarisch! Vieze handen, vieze kleren, vieze alles en dat met nog acht uren bus voor de boeg!

Het laatste verhaal eindigde bij deoerang-oetang. Die dag erop zijnwe naar de probiscis monkeys geweest,superleuk!Vanaf een platform konden we ze bekijken. Kenmerken; een joekel van eenknalrode neus en een knalrood piemeltje!Op het hele platform lagwelgeteld 1 versgelegdeapedrol en wie ging daar met haar sok precies middenin staan....juist! Na deze avonturen gingen we weer terug naar KK om de dames te ontmoeten. Daar aangekomen kregen we te horen dat de plannen waren veranderd. Wegens ziekte ging 1 van de dames eerder naar huis en had de ander besloten naar Thailand te gaan.Begrijpelijk en jammer. Diezelfde avond hebbenwe een afscheidsetentje gehouden.

Dat hield in dat we de volgende dag met zijn tweetjesvol verwachtingin het vliegtuig naar de Filipijnen zaten. Het plan was eerstdoor het noorden te trekken.We dachten in de buurt van Manila aan te komen, fout gedacht!!! Manila bleek twee uur rijdenvan het vliegveld waar we aankwamen. Volgens de informatiemevrouw op het vliegveld konden we het beste overnachten in Angeles. Van deze plek hadden we nog nooit gehoord. Een taxi zette ons eraf en we vroegen ons af wat al die vieze oude mannetjes hier deden en al die half aangeklede, bloedmooie filipijnse jongedames. Juist, we waren inde hoerenbuurtafgezet en dat was onze eerste indruk van de Filipijnen! Van locals hebben we geleerd dat ze een afkorting hebben voor de vieze, oude mannetjes; D.O.M. dirty old man. De daarop volgende dagen zagen we de andere kant van de Filipijnen. Hele vriendelijke, mooie mensen en hele mooie landschappen. Het noorden was pittig om te reizen door de slechte wegen (en we dachten dat we heel wat gewend waren), maar dubbel en dwars de moeite waard!Na vier urenklimmen zagen weer de eeuwenoude rijstvelden die tussen de groene bergen liggen en we zijn het allebei eens; samen met Halongbay in Vietnam was dit wel het mooiste wat we hebben gezien. De rijstvelden staan dan ook op de world heritage lijst. We gaan kijken of het Jelmer lukt er wat foto's van op te zetten. Tijdens het reizen zijn we altijd de blanke buitenlanders en hier zijn we wel aan gewend. Maar in het noorden van de Filipijnen werden we wel heeeeeeeeeel erg aangestaard. Ik had soms bijna de neiging om in 1 keer heel hard boeh! te roepen. Het is zelfs gebeurd dat we in een park een hele fanclub om ons heen hadden verzameld, hier hebben we ook nog een foto van. Nou zijn de dames hier bloedmooi (eerlijk is eerlijk) en ik heb keihard moeten vechten tegen deze concurentie, bloed, zweet en tranen

.

Na het noorden spraken we mensen die zeiden dat het behoorlijk duur is om te eilandhoppen in het midden van de Filipijnen. Na overleg besloten we dat we ons ticket naar Singapore van 25 maart naar 4 maart gingen verschuiven om geld te besparen. We hebben erg veel gezien en het moet toch een keer ophouden. Maar 1 ding wouden we onszelf niet onthouden; SNORKELEN MET DE WHALESHARKS! Wat was dat gaaf! We hebben er acht gezien waarvan de grootste ongeveer 15 meter lang was, gigantisch! Ze zijn best snel dus je moet flink flipperen om ze bij te houden. Iemand heeft geprobeerd filmpjes te maken en het is gelukt om een filmpje te krijgen waar Jelmer ook nog 1 seconde op te zien is (die jongeman in die fleurige, knaloranje zwembroek)

. Jelmer zet het filmpje erop als het goed is. Het was echt een superafsluiting van onze twee weken Filipijnen.

Gister zijn we aangekomen in Singapore en vandaag zijn we begonnen met onze trip om de noordelijk gelegen eilanden aan de westkust in Maleisie te bereiken om daar op een goedkopen plek de laatste weken te gaan zitten en vakantie te vieren voordat ons Australie avontuur gaat beginnen! We zijn al druk naar appartementjes aan het kijken!

Over een paar weken het slotverhaal van ons Azie-avontuur! Maar niet getreurd, maak jullie zelf niet van kant, zo erg is het allemaal niet, ook in Australie zullen we het bij gaan houden.

Liefs Jel en el

Klimmen, dalen en de (st)oerang-oetang!

Iedereen een fijne valentijnsdag gewenst! Ik heb Jelmer gevraagd of hij mijn valentijn wil zijn, nou, dat wil hij wel! Een grote eer voor hem gezien de grote getalen. vrachtauto's met kaarten die ik elk jaar weer mag ontvangen, zelfs op Borneo!Ik moet van Jelmer erbij zetten dat deze laatste zin gelogen is.

We zijn aangekomen in Sandakan vanmorgen, al een aantal dagen produceer ik grote hoeveelheden snot. Sinds het duiken zit ookmijn linkeroor dicht, erg handig als je de weg wilt vragen aan iemand diebinnensmonds halfengels spreekt

. We zitten in de meest luxe hotelkamer die we maar kunnen bedenken voor heel weinig geld. Er staat een flatscreen-televisie en Jelmer gaat compleet uit zijn dak bij de gedachte dat ie vanavond voetbal kan kijken.

Na Brunei zijn we met de zweedse dames, Emma en Ellie,naar Borneo vertrokken (bedankt voor de waarschuwing Evert, ik hou hem goed in de gaten!) Wederom een urenlange bootreis waarin Jelmer en Emma lekkerlagen te slapen, ik spastisch voor me uit staarde om maar niet over te geven en Ellie de prullenbak binnen no time had gevuld. Na een paar dagen van mentale en fysieke voorbereiding zijn we een berg gaan beklimmen. Voor iedereen die denkt, wat leuk, ze hebben een stijgend bospaadje bewandelt, dit was niet het geval. We praten hier over mount Kinabalu, 4095 meter hoog, de hoogste in zuid-oost Azie. De eerste dag klim je 6 kilometer omhoog tot het basiskamp, om daar tot twee uur in de nacht te rusten. Vervolgens klim je2,7 kilometer naar de topwaar je dezonsopgangkuntzien.Bij hetreisbureau wordt gezegd dat je alleen de berg kan beklimmen als je een compleet pakket met overnachting en etenreserveert voor erg veel geld. Wij zijnzonderreserveringen en een zak metinstant-noodlesnaar de berg toe gegaan en hebben een voedselallergiegefaket waardoorhet allemaaleen stuk goedkoper werd (tjah, je bent eenbudget-backpacker of je bent het niet! Of is dit gewoonhollandse zuinigheid?)De eerste dag is Ellie na 2 kilometer klimmenteruggegaan, ze zag het niet zitten. Om 16:00 kwamen we aan in het basiskamp. Even hadden we lichtelijk spijt van onze zuinigheid. De mensen die het volle pakket betaalden hadden een verwarmde kamer en heerlijk avondeten. Wij zaten daarentegen in een koude bunker met onze instant-noodles! Na een paar uur slapen (of niet, in mijngeval)was het tijd om verder te klimmen naar de top. Het was vreselijk weer, ijskouden niks van onze spullen bleef droog. In het donker met zaklantaarns moestenwe zeer lastige, gladde stukken beklimmen. Gelukkig zaten er op veel plaatsen touwen waar je je aan op kon trekken.De luchtwas zo ijl dat ik voor een paar seconden even geen lucht meer kreeg!Wat waren Jelmer en ik blij met onze goede hike-schoenen, want toen we de top bereikten moest Emma huilen van de kou en de pijn. Op de top hing een serene stilte. Ik had niet door dat we op de topaan waren gekomenen toen ik er achter kwam, gaf ik een gil van blijdschap, tot ergernis van de guide

. We hebben niet gewacht tot de zon opkwam in verband met de weersomstandigheden, maar alleen het gevoel dat we de top hadden bereikt, wauw! En dan........................ het hele stuk weer naar beneden. Regelmatig slipte er eentje onderuit. Pot jan hinnekont, wat een spierpijn de volgende dag!Wijzijn sinds dit avontuur ervan overtuigddat mensen aan de gevolgen vanspierpijn kunnen overlijden.

Na dit avontuur had Emma verschillende ontstekingen aan de voet, ze wou er niets mee doen. Toen ze hierbij ook nog koorts kreeg, hebben we haar met ferme hand naar een dokter toe gestuurd. Flinke antibioticakuur en alle spullenom de wonden te verzorgen. Wat een pech voor haar, gezien onze plannen om de volgende dag naar Sipadan te reizen, 1 van de mooiste duikplekken ter wereld. Wij zijn gaan duiken, MOOI!!! 2 meter grote schildpadden, 2,5 meter grote haaien, SUPER!!!Wehebbende dames hierachter gelatenzodat zij later nog konden duiken en zijn naar het oerang-oetang rehabilitatiecentrum gaan reizen omdeze beesten in het wild te kunnen bewonderen, zo mooi!!! Zie de foto's en de filmpjes die Jelmer er vanavond op gaat zetten(speciaal voor Gert, de wederhelft van Smiegel!). We verbleven hier in 'uncle Tan's bed and breakfast'. Deze plek heeft normaal gesproken ook erg leuke wildlifeprogramma's, maar gezien de hevige regenval kon dit niet doorgaan. Het voordeel hiervan was dat alle gidsen van het kamp inhet bed and breakfast zaten, zodat Jelmer een aantal potjes fanatiek voetbal kon spelen.

De zweedse dames ontmoeten we weer in KK om samen naar de Filipijnen te vliegen op 18 februari. Hier gaan we onze laatste maand spenderen, heel vervelend, gezien we hier met 18 meter lange walvishaaien kunnen duiken!

Nou, heel verhaal, veelmeegemaakt weer,

Bis balt, Jel en El

p.s: We gaan proberen morgen de probiscis monkeys te zien, die met die rare neuzen

.

shop till you're (Singa) poor!!!

Daar waren we weeren op het moment zitten we in Brunei. KASTEN VAN HUIZEN!

We zijn nog een tijdje op Tioman gebleven omdat het ons heel veel moeite kostte om daar weg te gaan

. Jelmer is 28 jaar geworden op Tioman, het was een hele coole verjaardag! Toen we wakker werden heb ik voor em gezongen en hij kreeg een hele goede snorkel cadeau, zie de foto. Daarna zijn we gaan duiken bij een duikshop waar een heel leuk stel uit australie werkt en een jongen uit Denemarken. We hadden gewacht tot Jelmer zijn verjaardag met duiken. Het was supermooi!!! We zagen haaien, schildpadden en nog veel meer, echt supermooi. Na het duiken hadden we fietsen gehuurd om naar Tekek te fietsen, het dorpje vlakbij onze bungalow. We wouden bier kopen voor het feestje 's avonds en ik had een chocoladetaart besteld met 'happy birthday Jelmer' erop. Ik nam verantwoordelijkheid voor de chocoladetaart, Jelmer voor het bier Het was best een eind en we moesten trappen op en af (de fietsen tillen). Ik was als de dood dat de taart zou smelten dus ik ging als een idioot op de terugweg. Rood en bezweet kwam ik weer terug. Jelmer had een paar kapotte bierblikjes onderweg en moest ze toen wel opdrinken, ahum.... Het kwam allemaal goed en we hadden een hele gezellige avond, er werd door iedereen happy birthday gezongen toen de taart tevoorschijn kwam. Omdat het duiken zo geweldig mooi was, konden we het niet laten er de volgende dag ook nog twee te doen!

Na twee weken Tioman gedag gezegd. Je kan niet eeuwig blijven hangen op een verlaten eiland als je geen werk hebt, dat wordt toch saai uiteindelijk. Als we wat om handen hadden gehad waren we zeker langer gebleven. Afscheid genomen en de boot gepakt. 's avonds in Mersing zijn we naar goedkope tickets gaan zoeken, het werd..........................(spanning opbouwen).................Borneo!!! Dus eerst naar Singapore. Wow, the sky is the limit! Wat een hoge, moderne gebouwen.En winkelcentra!!! Niet te geloven. Schoenenwinkels, verdiepingen hoog. Konijn en Nat (beide schoenenfanaat) waren hier compleet uit hun dak gegaan! We hebben hier heel goedkoop een goede laptop aangeschaft, hadden we toch nodig voor Australie. Vandaar zijn we met twee zweedse dames (die toevallig hetzelfde vliegticket hadden) verder gaan reizen door Borneo.

Vandaag zijn we aangekomen in Brunei. Ik wil niet in de herhaling vallen maar; KASTEN VAN HUIZEN

! We gaan hier morgen naar een hotel kijken die 1,1 biljoen dollar heeft gekost!

Dat was het wel weer. We gaan verder reizen in Borneo en de hoogste berg in Azie beklimmen (slik), duiken en oerang oetangs bekijken.

Tot snel, bis balt, Jel en El